Happenings

Zijn werk is kleurrijk, frontaal en toont een onbegrensd oog voor detail. Het is tweedimensionaal en toch voelt het niet vlak aan. De kleurvelden zitten vol gelaagdheid en de lijnvoeringen leggen duidelijke accenten. De portretten kijken ons als toeschouwer recht in de ogen aan.

Met een verrassende, schijnbare eenvoud, schildert Ivan Van der Vliet mensen. Hij maakt geen onderscheid tussen rang of stand, met of zonder prestige, bekend of anoniem. Gewoon mensen. We zijn allemaal gewoon maar mensen.

Radio Sinksen 92.2FM gaat op zaterdag 22 mei om 10u in de ether en zend non-stop uit tot maandag 24 mei om 20u.
De programmatie is divers, en hoewel heel wat shows op voorhand opgenomen werden, wordt toch bijvoorbeeld door Wit.h een heel aantal uren live gewerkt.

De VRM gaf toestemming om 92.2FM te gebruiken, de antenne zal op het Muziekcentrum staan. De reikwijdte van de frequentie was vorig jaar zo’n 10km, afhankelijk van gebouwen en andere obstakels. Radio Sinksen is ook digitaal te beluisteren op de stream van Quindo (‘luister live’ knop op quindo.be; via de meeste radio-apps…) Daarnaast voorzien ze  een videostream (2 webcams, over OBS naar Mixcloud Pro).

Voor de gelegenheid wordt radio gemaakt vanuit BK6 (Broelkaai 6), met zicht op de Broeltorens. Er is passage mogelijk zijn, maar geen publiek.

Wit.h start zaterdag 22  mei om 14.00 uur met een twee uur durend programma omtrent het thema muziek en kwetsbaarheid. Met unieke muziek gemaakt door muzikanten met een bijzonder verhaal en live interviews.

‘Les Gueules Cassées’ of – vertaald naar het Nederlands – ‘de kapotte smoelen’ is de titel van de tentoonstelling met werk van Irène Gérard en Michiel De Jaeger.

De term ontstond in Frankrijk tijdens de Eerste Wereldoorlog en werd gebruikt voor soldaten die ernstig verminkt waren geraakt aan het gelaat.

Het hele oeuvre van Irène Gérard (°Eupen, 1958) doet overigens denken aan deze verminkte personen. Haar figuren houden ergens het midden tussen de gedeconstrueerde composities van de kubisten en de verwrongen, ontmenselijkte figuren van een Francis Bacon.

Het mag ‘unheimlich’ klinken maar de in Frankrijk gebruikte ondertitel ‘sourire quand même’ (toch een glimlach) is tevens van toepassing op de kunstenares en haar werk. Irène loopt ondanks de wrange vergelijking blijmoedig haar weg. En haar werk straalt.

De stapelsculpturen van haar artistiek mentor in La S Grandatelier Vielsalm, Michiel De Jaeger (°Gent, 1979), zijn geënt op de idee van orde-wanorde. In zekere mate zit het balanceren tussen orde en wanorde ook in het werk van Irène en ligt daar een link. Haar ontmantelen van de perfecte vorm om die daarna weder samen te stellen is een vorm van deconstrueren – een kapotslaan om opnieuw te lijmen – die het heen en weer slingeren tussen orde en wanorde belichaamt.

Vanuit de tentoonstelling van Irène Gérard en Michiel De Jaeger gaan we dieper in op de relatie tussen taal en kunst.

Er zijn ook weer unieke beelden en toelichtingen bij de kunstwerken. Deze keer zien we de kunstenaars niet live wegens nog steeds Corona maar ze maakten wel een snapshot recht uit hun atelier.

Er zijn weer tal van zoom gesprekken over het thema.

En het geheel is zoals in de twee vorige edities volgeladen met unieke muziek veelal nooit eerder gehoord.

Techniek: Chemisch Circus

Concept en uitvoering: team Wit.h

Klik hier om de trailer te beluisteren van deze 8 delige podcast serie omtrent macht en kwetsbaarheid. Vergeet niet te volgen.

Podcast gemaakt door Dirk Vandenberghe en Piet Devos en met muziek van Pol Isaac in samenwerking met Wit.h.

Vrijhaven is een dichterscollectief bemand door dichter Kenny Callens (syndroom van Down), schrijver-troubadour/(eind)redacteur Peter Holvoet-Hanssen (syndroom van Pan) en dichteres-actrice Ann Cael (syndroom van Sin Droom).
Sinds 2020 worden zij bijgestaan door ‘bootsvrouw’ Delphine Viaene die het trio begeleidt en begeestert.
In 2017 maakte Vrijhaven het Kunstenfestival Watou onveilig met hun spraakmakende, interactieve ‘Watoo Tattoo Sweat Shop’. In 2018 was er de dichtbundel en live voorstelling ‘Naar Nergens’ en sinds 2020 strikken ze als ‘windvangers’ de poëzie binnen de kunstexpeditie ‘De Windstoot’ een initiatief van Wit.h.
Tijdens het festival – op Wereld Downsyndroomdag en Wereldpoëziedag –  stellen ze een nieuwe, tweetalige dichtbundel voor in een speciaal klein formaat: het boekje is immers hun ‘geboorte’, een nieuwe lente.
Gasten worden onder hypnose gebracht, diepe poëzielagen worden ontgonnen. Zo wordt Vrijhaven ‘wakker’ – zo voelt wie door de windvangers ‘gevangen’ wordt zich bevrijd van etiketten, keurslijven, ja zelfs van ruimte en tijd. Dat is de kracht van hun samenwerking, van deze unieke, collectieve verzen – dat is de kracht van poëzie.
De bundel is een uitgave van L’Âne qui Butine.
Vrijhaven is ontstaan in de schoot van Wit.h Kortrijk en De Figuranten Menen.

Zie ook de Windvangers

Live voorstelling online op 21 maart 21 om 11.30 tot 12.30

Hier volgt asap een link naar de live stream.

Vanuit de tentoonstelling van Sylvain Cosyns gaan we dieper in op het thema van kunstenaars die werken en leven in afzondering.

Er zijn weer unieke beelden en toelichtingen bij de kunstwerken. Deze keer zelfs vanop het strand in Oostende.

Er zijn weer tal van gesprekken over het thema.

En het geheel is zoals in de twee vorige edities volgeladen met unieke muziek veelal nooit eerder gehoord.

Techniek: Chemisch Circus

Concept en uitvoering: team Wit.h