Ik herinner me tijdens art expeditie Bloedtest de bijeenkomsten met alle betrokken kunstenaars alsof het gisteren was. Dit waren topdagen. In de grote zaal van het dr. Guislain museum Gent zaten we in een heel grote ronde en ieder collectief vertelde zijn verhaal. Wat willen we bereiken, wat zijn we aan het doen en wat staat nog op de agenda? Het grote vraagteken op het einde van de meeting was natuurlijk hoe we deze talrijke sporen in een geheel konden gieten. We goochelden met goeie ideeën, plakten er de inhoud op en zetten de brainstorm verder in een kleine werkgroep. Performance, beeldende kunst, muziek, theater en het inhoudelijk verhaal, het moest en zou een geheel vormen.

Inhoud en vorm een natuurlijke eenheid geven is niet zo eenvoudig als het publiek soms denkt.

Het werd uiteindelijk een Walking Opera. Een drie uur durende performance waar het publiek zich om de twintig minuten verplaatste doorheen de site van het Guislain. Een logisch gevolg van uren overleg met regisseurs, de betrokken kunstenaars, de techniek, de staf van het museum en natuurlijk de publiekswerkers. En na veel afstemmen en repeteren bleek het de enige mogelijkheid om deze expeditie af te sluiten. Een ware voltreffer.

Overleggen met iedereen erbij is in de huidige art expeditie Windstoot nog niet gelukt.  Jammer, maar telkens we de agenda in de aanslag nemen komt Corona spelbreker spelen. Trouwens een aantal collectieven varen nog steeds niet op volle kracht. Als dit maar goed komt. Want ook deze keer kijken we uit naar een samensmelting van beeld, woord en klank als een uniek verbond: het gesamtkunstwerk.
De eerste ideeën over de prestentatie van de Windstoot zetten we vandaag op een rijtje. Neen, geen opera deze keer, maar de energie die uit de beweging kwam de vorige keer willen we wel behouden, dus toch weer ‘Walking’. Er wordt gedacht richting ‘Walking Expo’. Zo kan de tentoonstelling de rode draad en het uitganspunt voor de performance worden en niet alleen het thema zoals in Bloedtest.

De klankgroep Anemoi is reeds op een concept aan het broeden. De bedoeling is de muziek en de klank dichter bij de beeldende kunst te positioneren en minder als een aparte podium act. We zoeken ook meer ‘spel’ op waarin de spontaniteit en improvisatie van het moment meer kan ingezet worden. Ik probeer een aantal kunstenaars te engageren om nog voor het jaareinde mee te brainstormen zo we hier een stap verder zetten voor we ‘22 ingaan.

Gesamtkunstwerk

Deze website maakt gebruik van cookies. Door op ‘accepteren’ te klikken, ga je akkoord met ons privacybeleid.