Out of the canvas

Afgezien van de thematiek starten sommige Windstoot collectieven ‘from scratch’, waarbij het thema onderweg binnensluipt. Andere hebben meer nood aan een uitgestippeld plan en een methodische opbouw. Créahm Liège kunnen we eerder onderbrengen bij deze laatste groep. Al vrij snel beslisten ze om hun proces op te hangen aan de allegorie van het Narrenschip. Daarbij baseert het collectief zijn verkenningstocht (of moeten we zeggen vaart?) op de historie van het atelier. De nostalgie, het plezier bij het ophalen van herinneringen uit een ver en nabij verleden en de artistieke verworvenheden gaan gepaard met de ervaringen bij de trage, moeizame evolutie naar erkenning en inclusie.

Het project vordert in die zin dat het goed uitgedokterd en doorgesproken wordt. Het kernteam – Luc Eyen, Samuel Cariaux, Gentiane Angeli en Vincent Becker – wil alvast niets aan het toeval overlaten en duikt in de voorstudie. Twintig jaar geleden maakten ze een tien meter lange fresco, ‘souvenirs de voyage’. Die nemen ze graag mee in gedachten, als inspiratiebron of leidraad. Het blijkt hen vertrouwen te geven.

Créahm werd uitgenodigd om een groot drieluik bij elkaar te schilderen met voorts alle artistieke vrijheid. Daartoe kregen ze grote canvassen ter beschikking. Het is fijn te constateren dat ze, ondanks hun hang naar structuur, ook ‘out of the canvas’ denken. Zo willen ze de schilderdoeken uitbreiden met een houten platform van één decimeter hoogte bij één meter breedte, dat voor de drie doeken komt te liggen en exact dezelfde lengte heeft. Het platform bestaat uit verschillende modules.

We kunnen ons daar vandaag slechts een vaag beeld van vormen maar dat komt nog.

vertrouwen