Logboek

Ze beschrijven hoe ze zichzelf zien als een levend, bewegend kunstwerk.

Eten, havenkranen bekijken, magazijnen, havenhuizen, boten en koffiedrinken.

Dirk&Dirk, ze zullen samen op de eerste rij zitten in ons klasje van de crip school,… ik zie de naamkaartjes al voor me!

Wat nu voor ligt is helemaal iets anders.

Op een organische manier rolt het collectief een klanktapijt voor hem uit.

In de buik van het narrenschip.

Met The Cripschool viert Wit.h zijn twintig jaar bestaan en blikt 20 jaar vooruit.

We spelen samen met de knikkers en geven plastic buizen een naam.