We zitten op de ‘Crip’ trein. De voorbereidingen voor The Crip school gaan een versnelling hoger. Vandaag zitten we rond de tafel met de mensen die zich engageren om het Crip manifest van de toekomst te schrijven. Een manifest klinkt gewichtig. Het is een weergave van standpunten van een bepaalde groep. Het is ook een knipoog naar de manifesten in de kunst, denk maar aan de futuristen, de dadaïsten en de surrealisten.
Een kernteam zal een week lang samen met de kunstenaars resideren in de Buda toren. Ze vormen één van de lagen van de millefeuille en denken na over de crip positie en crip kunst.  Geen ivoren toren mentaliteit maar wel te midden van de kunstenaars doen, denken en werken. Alles zal met alles in verband staan en iedereen zal wellicht iedereen inspireren. Zo bouw je aan een collectieve, artistieke leeromgeving.

We zitten rond de tafel met Piet Devos, literatuurwetenschapper, met Leni Van Goidsenhoven, Onderzoeker Universiteit van Antwerpen en KUL, Dieter De Vlieghere, onderzoeker Luca School of Arts en Hildegard De Vuyst, dramaturge Les Ballets C de la B en La Geste. Er ontstaat onmiddellijk een geanimeerd en ongemeen boeiend gesprek. We maken een eerste planning. We zullen elke dag met een presentatie van iemand rond de tafel beginnen. Dat zal de gesprekken van die dag richting geven. De dag wordt dan telkens afgesloten door een gesprek met een “kritische koor”, mensen die vanuit hun perspectief onze besprekingen kritisch beschouwen, aanvullen, in vraag stellen.

We zijn het er ook over eens dat een manifest wel een engagement moet inhouden. Als dat er niet in zit moeten we het geen manifest noemen. Het moet en een nieuw set spelregels zijn waar wij ons mee verbinden en dat mag best expliciet zijn. Crip moet een werkwoord worden, iets crippen. Dan wordt het een project(ie) voor de toekomst.

Crippen

Deze website maakt gebruik van cookies. Door op ‘accepteren’ te klikken, ga je akkoord met ons privacybeleid.