Producer en soundwizzard Dimi Andreas vraagt het ons met ernst: “welke wind wensen jullie?”
We weten dat de wind zelf geen geluid maakt. Het geluid van de wind is een fascinerend fenomeen. Het kan zacht fluisteren als het door de bomen waait of hard gieren als het door straatjes en steegjes raast. Het kan ook een monotoon gehuil produceren als het over de vlakke polders blaast.
Het geluid van de wind is afhankelijk van de snelheid en de richting, evenals de obstakels waarmee het in aanraking komt. Het is een eindeloos veranderende compositie die nooit hetzelfde is. Een prachtig natuurlijk orkest waar ik altijd opnieuw naar wil luisteren.

De vraag van Dimi peilt meer naar de sfeer. Welke sfeer zetten we met deze wind neer in de tentoonstelling? We weten dat het enkel buiten zal gebruikt worden in de tuin van het museum en dat deze tuin hoofdzakelijk een meditatieve sfeer uitstraalt. Behalve op de openingen en feestjes.
We hebben ook de neiging om met deze wind een stoot te geven aan de bezoeker. Maar vrezen dat het voor de suppoosten en de mensen die in het museum werken na zes maand tentoonstellen hen meer dan de keel uit komt. Dus beter niet.
Uiteindelijk kiezen we gezamenlijk voor een surrealistische aanpak. Stel dat je in de tuin van het museum en tijdens de tentoonstelling De Windstoot op de achtergrond de wind hoort met een sfeer van de zee.

Dat je bijna letterlijk de aangename lentebries voelt als een verademing na de koudere winterdagen. De lentebries die warme lucht van de zee aan land blaast en de huid verkoelt terwijl je haar lichtjes in beweging komt. De zon schijnt helder en de lucht is blauw, wat bijdraagt aan het aangename gevoel van de dag.
In de tuin hoor je het geluid van de jachthaven als een unieke symfonie van nautische activiteiten. Het kabbelende geluid van golven die tegen de boten slaat, de geluiden van touwen tegen de mast en het geritsel van zeilen vormen samen een rustgevende sfeer in de tentoonstelling. En er is ook het geluid van stemmen, van mensen die met elkaar praten en lachen, en het gelach van kinderen die op en neer springen op de steigers.
Dimi maakt deze soundscape samen met de groep Anemoi.

We sluiten vandaag af met een demonstratie immersive audio. Dit is een geluidsysteem om het geluid niet enkel van voren te laten komen zoals op onze stereo maar van overal om je heen, voor, boven, achter en zijkanten. Het luisteren heeft een ander realistisch gevoel en is een boeiende ervaring. We besluiten dat de huidige digitale mogelijkheden de ervaring van de wereld rondom ons zal veranderen. Spannend. Deze tekst werd dan ook geschreven met ondersteuning van ChatGPT.

de toekomst is immersive

Deze website maakt gebruik van cookies. Door op ‘accepteren’ te klikken, ga je akkoord met ons privacybeleid.