Een brede waaier aan karakters

Anemoi ontwaakt uit zijn vakantiemodus. De klankenbrouwers hebben een hele tijd op hun honger gezeten, zo blijkt. Wat wordt er stevig heen en weer gekakeld!

Het is de voorlaatste repetitie in het Wit.h atelier, in ateliercomplex 2025, dat aan zijn laatste adem toe is vooraleer de sloophamer erin beukt. En dat komt heel snel. De stad heeft immers andere (bouw)plannen met de site.

Tegelijk bevindt Anemoi zich op een kantelpunt. Met de herinnering aan hun performance tijdens de Crip School Happening, als een tussentijdse uitkomst en testcase, schakelen ze straks naar een ander level.
Diederik is tevreden met de progressie die werd gemaakt op het vlak van expressie en communicatie. Er werden in het voorbije hoofdstuk stappen gezet, daar waar het gaat over souplesse, durf en inventiviteit.

Het volgende hoofdstuk moet de klankomgeving straks gaan omzetten in een visuele en materiële gestalte. Dat was van meet af aan de grote wens en doelstelling. En uiteraard past dit doeleinde in de betrachting van Wit.h, een total artwork tot stand te brengen, als een interactie van disciplines en media, als een verdicht netwerk van verhaallijnen.
Op de verfijning ervan en het scherp zetten van de grote tekening zetten we binnenkort in.

Tom start met een thema op panfluit. Ingrid wordt gevraagd daarop in te gaan en zich te laten leiden door haar verbeelding. Diederik daagt hen uit om een conversatie op te zetten, overlappend, tot er een dialoog in meerdere lagen ontstaat. En stap voor stap wordt de hele groep erin betrokken tot er een millefeuille van klank tot stand komt.

Er wordt vandaag veel op ritmiek gewerkt, op tempovastheid. Maar ook op stembuiging. Daarbij worden alle zachte klankmogelijkheden uitgespit, dicht tegen de stilte aan. Omzichtigheid en subtiliteit wordt opgerekt tot een onvoorstelbaar brede waaier aan karakters. In een aanhoudende cadans krijgen ademhalen, ademstoten, fluisteren, puffen, zuchten en fluiten vrij spel. En daarop halen ze er allerlei objecten bij: keien, schelpen, piano-onderdelen… Die worden ingezet als percussie-instrument maar evengoed als teaser bij het produceren van originele stemgeluiden.

Kort na de middag schetst Anne hoe de visuele poot gaandeweg zou kunnen geïntegreerd worden. De tekening van een windroos op de grond vormt daarbij het uitgangspunt. De vier windstreken zouden voor de performance telkens met ander materiaal uitgetekend worden. En dat als een indicatie en hulpmiddel voor de zangers en hun uit te werken klankkarakters.

We plannen snel een overlegmoment met Anne en Diederik om dit luik helder en artistiek scherp te krijgen.

souplesse, durf en inventiviteit