Zou dit de moordenaar zijn van alle moorden?

Kenny Callens verwelkomt mij met een grote innemende lach. Hij verwacht mij duidelijk en laat zijn grote tekentafel achter zich. Ik kom drie werken halen voor de tentoonstelling ‘De Windstoot. Over de macht van de beperking’. Ze zijn zorgvuldig gekozen uit de grote stapels tekeningen die hij maakt op zijn werkplek in de zandberg.
Kenny Callens is een van de kunstenaars die met Wit.h verbonden zijn van het eerst uur. Hij heeft niet alleen tekentalent maar tovert ook met taal. Wij nodigden in 2006 dichter Peter Holvoet-Hanssen uit en zij zijn tot op vandaag een wonderlijk dichterscollectief. Ze maken uiteraard ook deel uit van de tentoonstelling De Windstoot.

De flamboyante dichter op het podium transformeert in een stille tekenaar in zijn atelier.  Zijn arbeidsethos is overweldigend. Met een enorme discipline tekent hij uren aan een stuk. Tekeningen stapelen zich op in lades en kaften. Hij verzamelt ze zorgvuldig en onttrekt ze aan het oog van de toevallige passant. In die beslotenheid, gedrevenheid en stilte maakt hij tekeningen in potlood. Zelden komt er kleur binnen. Zijn thema’s zijn onuitputtelijk. Verhaallijnen lopen door elkaar. Fictie en realiteit vermengen zich naadloos. Beeld en woord versmelten. Teksten en figuren worden omkaderd als in tekstballonnen.

Ook dit willen we tonen in De Windstoot.

Er ontstaat een intrigerend spel van taal en beeld. Een beeld communiceert op een andere manier dan de gesproken of de geschreven taal. In het werk van Kenny Callens vloeien ze naadloos in elkaar over. In één oogopslag zie je beiden. Als je langer kijkt, dan zie je vaak harde taal en zachte potloodlijnen, of je ziet de tekening van een revolver die tegelijk wreed en mooi oogt.
Het werk van Kenny Callens is de aanleiding om binnen De Windstoot over de macht van de beperking dieper in te gaan op macht en onmacht van taal en betekenis, macht en onmacht van sprekende beelden. Wat zien we? Wat zien we echt? Wat lezen we? Wat is waar? Feit of fictie?

Ik zie een lieve man met een brede glimlach en lees ‘zou dit de moordenaar zijn van alle moorden’? En hij helpt mij om de tekeningen zorgvuldig in te pakken.

Een beeld communiceert op een andere manier dan taal