Wat een top!

Wat op zo’n plek gebeurt wanneer zoveel creatieve en artistieke mensen samenkomen kun je niet omschrijven. Je moet er zelf inkruipen en je totaal dronken laten voeren door de energie, de vonken, de kleuren, de lijnen, de geluiden en de zovele bijzonder geladen uitspraken. Veel kunstenaars beginnen er schoorvoetend aan. Wat moet dit worden zo’n samenwerking, zo collectief werken. Maar op dag twee is van die twijfel geen haar meer over. Iedereen gaat voluit.

Meer dan dertig kunstenaars varierend van studenten tot ervaren rotten, sommigen succesvol in de kunsten anderen minder of niet gekend als outsider en toch allen gelijkwaardig aan de slag met, kunst. Dat het soms zo eenvoudig kan zijn. Werk.

Er heerst ook een lichte chaos. We zitten in een stroom en op dit moment weet niemand waar we heen varen. De werkdag is intens en Honore d’0 weet fantastisch af te sluiten door een artistieke en politieke zoektocht te symboliseren met een drone. Waar vliegen we heen?

En intussen missen we André. Verdorie dat hij er niet bij is, nooit meer bij zal zijn. Zijn onverwachte dood zet een zware druk op de zesde etage van de toren. We kunnen enkel doorgaan. Het weer helpt en is grandioos zonnig, de tuin van BK6 Kortrijk is een fantastische plek om te verpozen, de bar is open en schenkt Omer en het eten, het eten is super lekker. We trekken ons op, sleuren ons erdoor.

Werken