Kunstenaar Ellen Schroven is vandaag op bezoek in Museum dr. Guislain.
Tijdens de Crip School Studio leverde ze een aangrijpend broos werk af dat ons en de bezoekers op de Crip Happening sterk beroerde.
Het abrupte heengaan van haar artistieke compaan André Wostijn zaliger maakte het werkproces toen niet gemakkelijk. Maar net dat emotioneel en artistiek obstakel overwon zij door terug te gaan naar de kern, de breekbaarheid van een artistiek proces, een band of kunst tout court, daarbij denkend aan Luceberts ‘alles van waarde is weerloos’.

In haar installatie speelde een prachtige, oude 16mm filmprojector een centrale rol.
We hebben een plek voor haar installatie aangestipt op ons grondplan. Een plek waar subtiliteit gedijen kan. Uiteraard willen we dat, zoals bij elke ander kunstenaarsstel of -collectief, in wederzijds overleg bespreken.

Maar niet alleen de plaatsbepaling is vandaag aan de orde, er is nog iets wat wij al signaleerden en waarvoor Ellen een alternatief moet zien te vinden. Laat die tot de verbeelding sprekende filmprojector nu net een probleem zijn m.b.t. de interventie voor volgend voorjaar. Aangezien de Windstoot tentoonstelling een zestal maanden duurt, zal die lange periode ongetwijfeld een probleem vormen voor het gebruik en de capaciteit van een dergelijk, fragiel toestel. Helaas.

Ellen denkt na over een tweede optie. In essentie gaat het voor haar over het tonen van sporen. Ze beraadt zich straks over hoe ze met eenzelfde gevoeligheid die tekens kan tonen.

alles van waarde is weerloos

Deze website maakt gebruik van cookies. Door op ‘accepteren’ te klikken, ga je akkoord met ons privacybeleid.