Tegennatuurlijk en ongewoon

Vreemd. We begroeten elkaar in onze werkruimte in Wit.h. Na veel telewerken en veel virtueel ‘zoom’ gedoe – ‘brutaal digitaal – heeft de reële ontmoeting iets heel bijzonders. Sinds jaar en dag gaan we collegiaal, vriendschappelijk met elkaar om. Nooit aankomen, nooit vertrekken zonder elkaar met een zoen te begroeten. Nu blijven we op de veilige anderhalve corona meter. Dit is tegennatuurlijk en ongewoon. De angst zit er goed in.

We overlopen de diverse projecten die allemaal in creatieve opstart fase zitten of vertraagd zullen opstarten. Heel veel mooie plannen.

Maar de essentie van ons werk is mensen ontmoeten, bezoeken, samenbrengen, in gesprek gaan, doen, opnieuw in gesprek gaan, denken, opnieuw in gesprek gaan, bijsturen, opnieuw in gesprek gaan, motiveren, creëren ….

Hoe doe je dat allemaal op veilige afstand? Hoe doe je dat in godsnaam van achter je computer?

We sturen bij, en gaan aan de slag waar mogelijk.

Uiteraard zetten we deze periode in voor die dingen die minder direct zichtbaar zijn: werken aan een archiveringsopdracht, een nieuwe communicatie. Tijd nemen voor gesprek met diverse partners in het kunstenveld.

Luc komt zichtbaar opgetogen binnen. Deze namiddag is hij gaan onderhandelen over de huurprijs van een mooie locatie gelegen aan het water in het centrum van de stad. Het Van Dale plein is goed, is poëtisch maar is te klein! Tijd voor een nieuwe plek. Anders. Met meer visibiliteit en iets meer ruimte. We willen tussentijds dingen tonen, mensen ontvangen en onze verzamelde bibliotheek wat beter uitbouwen.

brutaal - digitaal