Tape II

Hendrik Heffinck en Arjan Janssen

Volgens mij klikte het gewoon.

Spanning opbouwen…

Het was wel en mooie uitdaging. Ik zat er helemaal in.

Er zit heel veel energie in zijn persoon, heel veel energie in zijn werk.

Wat ons wel bindt, is dat we beide zo driftig zijn; bij mij meer ingekaderd, bij Hendrik gaat het meer alle kanten op. Hij heeft wel heel duidelijk een plan hoor. En tegelijk zit er geen rem op. Die combinatie is interessant.

De meeste verrassende, de meest waardevolle momenten zaten op andere momenten dan ik gedacht had.

Het was een spel van duwen en trekken.

Voor mij was het een stap in het ongewisse.

Wat maak je het liefste Hendrik? De schilderijen met de meiskes of de installaties?

Ik maak soms meiskes, jongens en bomen!

Zover heb ik nog nooit eerder een samenwerking gehad.

Heb je er iets van geleerd?

Ja, geleerd heb ik wel maar ik het me vooral uitgeleefd.

Ik heb het gevoel dat het totaaloverzicht van de tentoonstelling wel eerder bij mij ligt dan bij Hendrik. Het was samenwerken op een manier dat Hendrik daarop kon reageren.

Als hij op een gegeven moment begint dan is het echter zonder rem.

Het werken zonder schroom is hier wel het meest waardevolle.

Hendrik bekommert zich minder om wat anderen erover denken.

Ik hoop dat ik Hendrik een paar momenten dat gevoel van ‘plaatsing’ heb kunnen laten beleven.

Heb jij je aangepast aan Hendrik?

Ik heb wel gezocht naar een oplossing die een meerwaarde zou bieden.

Ik zou zonder zijn elementen nooit tot mijn werk gekomen zijn.

Ik stelde me dienstbaar op maar heb ook wel dingen gebruikt.