De aanwezigheid van Crip kunst in het reguliere kunstcircuit is van noodzakelijk belang. Crip kunst is kunst die volhardt in haar puurheid en die existentie ademt. Deze onvervalste verbeelding is niet geïnfecteerd door strategie en heeft geen plan, enkel pure noodzaak.

Het is kunst die ongevoelig is voor de doctrine van de heersende conventie. Daardoor blijkt ze genegeerd te worden en valt ze buiten de canon van de (hedendaagse) kunst. Crip kunstenaars worden nog altijd niet geloofwaardig geacht door kunstwerkers en curatoren. Desondanks ontwikkelen ze wel degelijk een oeuvre dat getuigt van intrinsiek artistieke kwaliteiten die nodig zijn om zich te positioneren tussen andere kunstenaars. Door hun eigen logica en verhaal bieden deze kunstenaars een authentiek antwoord op het reguliere kunstcircuit.

Het dominante Westerse kunstdiscours én de vermarkting maken de Crip kunst kwetsbaar. Niettemin is ze onverzettelijk. Ze schikt zich niet naar eender welk dogma. Dat maakt haar tegelijkertijd soeverein en onaantastbaar. En daar zit de paradox. Crip kunst slaat een wig en dwingt de gangbare kunstbeschouwing om artistieke kwaliteit breder te evalueren.

kwetsbaar en onverzettelijk

Deze website maakt gebruik van cookies. Door op ‘accepteren’ te klikken, ga je akkoord met ons privacybeleid.