Morgenavond is er opening van de tentoonstelling met werk van Kenny Callens. Zoals de zeven edities ervoor organiseren we een live stream vanop de vernissage. De max!
Altijd weer ga ik op zoek naar muziek die op een of andere manier past bij de tentoonstelling en die we tijdens de digitale vernissage kunnen spelen. En we maken er een punt van dat het altijd om muzikanten gaat met een beperking.

De titel ‘Zonder wachten op de tijd’ brengt me bij twee nummers van de WCME van tien jaar terug. Het zijn titelloze songs die ze maakten samen met Capsule een Antwerpse rockformatie met de zussen van de Leest. Ook gekend van het artistieke schip Tenace. De songs kreunen als een gezellige kroeg met veel onbestemde stemmen en kleuren die ons doen dromen van betere tijden.

Ik sta pompaf wanneer ik deze twee songs vergelijk met de nummers die de WCME vandaag maken. Wat een groeiproces hier voorbij kwam is enorm. De nieuwe nummers blinken uit in elektronica en de teksten zijn doelgericht emotioneel combattief geworden. De energie dat het uitstraalt staat voor mij symbool voor de kracht van deze muzikanten. Macht zal hen nooit ten deel vallen maar de kracht waarmee ze hun leven en dat van ons zinvol maken verdient groot respect.

Morgenavond ga ik vier nummers draaien. Twee van toen en twee van nu.
Met ertussen het werk van Kenny en de poëzie van de Vrijhaven wordt dit een krachtige avond!

Deze website maakt gebruik van cookies. Door op ‘accepteren’ te klikken, ga je akkoord met ons privacybeleid.