Zo eenvoudig kan het klinken: ‘goed bestuur’.
Dit is wat we vragen van het team dat het beleid voert bij Wit.h. Het zijn de leden van de Algemene Vergadering en de Raad van Bestuur.
Zo eenvoudig het lijkt, zo complex kan het zijn.

Wat betekent goed besturen? Dat zij de baas zijn in Wit.h en vooral moeten zorgen dat alles naar hun wensen verloopt. Of dat zij enkel een paar keer per jaar komen luisteren bij een goed glas wijn en een maaltijd naar wat de directeur allemaal beslist heeft? Of dat ze pas de eindverantwoordelijkheid dragen wanneer het financieel de mist in gaat?
Er zijn boeken geschreven en universitaire studies verschenen waarin vele mogelijkheden onderzocht worden.

Sinds zijn oprichting hecht Wit.h veel belang aan zijn ‘goed bestuur’. Twintig jaar terug waren het vooral bevriende collega’s in het bestuur die zelf een verantwoordelijke functie bekleden in de welzijnssector. Dit was nodig om dit boeiende artistiek project van de grond te krijgen maar na een paar jaar was er nood aan meer specifieke kennis in de sociaalartistieke sector. Mandaten wijzigden en er kwam meer kennis en ervaring in het bestuur. Ook de penningmeester werd gevraagd meer kennis van de kunstensector in Vlaanderen op te doen. Wit.h verhuisde naar Kortrijk en kreeg een tweede adem, vanaf nu speelde het bestuur speelde inhoudelijk meer mee.
Zes jaar terug kwam onze  nieuwe voorzitter die een ploeg klaar stoomde voor de toekomst. Aan boord van een eerder klein maar efficiënt bestuur werd gezocht naar de nodige functies en kennis om een goed beleid te verzekeren. Tegelijk werd het genderevenwicht bewaard en zowel ervaren als jongere mensen aangetrokken. Uniek is ook de aanwezigheid van twee kunstenaars waarvan één ook zelf een verstandelijke beperking heeft.

De relatie tussen het team en het bestuur is erg nauw. Zo werd het bestuur vorig jaar actief betrokken bij het opstellen van een nieuw beleidsplan dat moest dienen om subsidies aan te vragen binnen het kunstendecreet van de Vlaamse Gemeenschap. Door die verbondenheid kon de Algemene Vergadering gisteravond perfect volgen wanneer we het aangepaste beleidsplan voor 2023/27 voorstelden samen met een aangepaste begroting. Lees, aangepaste begroting aan de toegekende subsidies die lager zijn dan nodig en nu meer dan ooit onder druk staan van een onverwachte indexering.

Het laatste punt van de algemene vergadering was de vraag hoe ver we kunnen gaan in de samenwerking met partners? Er zijn heel wat coproducenten waar we projectmatig mee samenwerken en Wit.h verkeert in een breed artistiek cultureel veld waarin heel wat partners nauw betrokken zijn. Maar kunnen we zo ver gaan in een samenwerking dat we er zelf helemaal in opgaan en als autonome organisatie verdwijnen? Zijn we op een punt gekomen dat onze kleinschaligheid inhoudelijk straf is maar organisatorisch zo zwaar weegt dat het evenwicht verstoord is? Is er nood aan een straffere positionering van onze visie en werkmethode in de brede kunstensector, desnoods ten koste van de autonome structuur. Het team krijgt heel veel interessante tips en info en wordt gesteund in zijn verkenning de komende maanden.

op verkenning

Deze website maakt gebruik van cookies. Door op ‘accepteren’ te klikken, ga je akkoord met ons privacybeleid.