Fysiek artistieke daad

Vorige week kreeg ik een bericht van Globe Aroma, met een voorstel tot wijziging van de plannen. De voorziene plek die voor ons was gereserveerd in de benedenruimte wordt geschrapt. In plaats daarvan kunnen Ilke en Shérazade zich nu installeren in het atelier op de eerste verdieping, daar waar ook de vaste kunstenaars werken. Daarbeneden op de begane grond had hun universum misschien wel eens kunnen conflicteren met een ander project, Espace Fxmme. Daarenboven kunnen ze straks hun werk tussentijds laten hangen en staan, wat het allemaal comfortabeler maakt. Het werkproces loopt nu eenmaal over meerdere maanden.

Het installeren van de schilder- en filmhoek is een karwei. Het vergt denk- en doe werk. Maar eens dat van de baan is schakelen ze in een andere modus, een andere ‘state of mind’, zeg maar.

Daarnet haalde Ilke Sherazade thuis op. Ze werken vandaag verder tot 16u. Gelegenheidsassistent Camille is vandaag eveneens van de partij. Ze is van geen kleintje vervaard en steekt de handen uit de mouwen. Het is ook voor haar een kennismaking met Shérazade. Haar nabijheid van de komende werkdagen zal van kapitaal belang zijn voor het verloop en de werksfeer. Indirect wordt er op dit moment ook geïnvesteerd in het scheppen van een vertrouwensband tussen hen beide. En dat geldt straks ook voor haar collega Astrid, die alternerend zal inspringen.

Als schilder trekt Shérazade haar plan maar een aanspreekpunt, een klankbord, is en blijft een vereiste. Daar vaart het welbevinden van de kunstenaar en bij uitbreiding het resultaat alleen maar goed bij. En dat oogt veelbelovend. Camille denkt mee, trekt Shérazade over de streep wanneer nodig en – aardig meegenomen – ze spreken dezelfde moedertaal.

Het startschot van deze expeditie werd al langer gegeven. Maar het verheugt me om hier en nu al de prille, fysiek artistieke daad mee te beleven.

een klankbord