Een open monument op het Vandaleplein

Elk jaar zetten heel wat monumenten in Europa in september de deuren wagenwijd open voor publiek. Soms krijg je op die manier dingen te zien die anders potdicht zijn.

Voor de Sint – Maartenskerk, het monument dat de intimiteit van het Vandaleplein mee bepaalt, ligt dit helemaal anders. De toren van de kerk is in normale tijden onze dagelijkse gezel in Wit.h. We horen in ons bureau elke tik van de klok en we weten wanneer de beiaardier oefent of wanneer hij zich vrolijk en energiek helemaal laat gaan. We zien ook dagelijks hoe mensen binnengaan in de kerk en even verwijlen in die grote ruimte die verstilling biedt.

Dit jaar is het thema van de open monumentendag Inclusief erfgoed. Het thema wil mensen uitdagen om out of the box te denken. De werkgroep van de kerk is ons als ‘buur’ komen uitnodigen en polst naar onze bereidheid om mee te denken. Vandaag is het zover. We komen samen in de Sint-Maartens kerk met de werkgroep, vzw Wit.h en de mensen van groep Ubuntu x 8K

Een van de dames geeft ons een rondleiding tot in ‘het kelderke gods’ en tot ver achter de coulissen. We zien de ruimte met nieuwe ogen. Alle stoelen zijn weggehaald. 15 stoelen staan ver uiteen en geven ruimte aan een sublieme lichtinval. Het lijkt op het werk van een kunstenaar die een covid installatie gebouwd heeft die geen uitleg hoeft.

We gaan in gesprek en meanderen van beeldvorming van mensen met een beperking, over verbinding in de samenleving tot hoe je een publiek kunt laten nadenken over inclusie via goed, sterk werk. Het vergt tijd en duiding maar iedereen is het er over eens dat het een goeie manier kan zijn om te tonen wat iemand maakt, kan. Dat dwingt sowieso respect af.