Een lang traject
Momenteel loopt de tentoonstelling ‘Les Gueulles Cassées’ van Irene Gerard en Michiel De Jaeger in de ruimte van Wit.h. Binnenkort komen de kunstenaars nog eens langs. Covid heeft dit duo dichter bij mekaar gebracht. In september gaan ze samen op residentie in Frankfurt. We hebben hen ook uitgenodigd om verder mee te stappen in de grote art expeditie de Windstoot.
Straks komt Ivan Vander Vliet met de tentoonstelling ‘Gewoon mensen’ en na de zomer Bertho Virant met ‘Mens en God’ (werktitel). Hoe klein de tentoonstellingen ook zijn, het vraagt een goeie voorbereiding. Aan de uitnodiging van de kunstenaars gaat een lang traject vooraf.
Wit.h prospecteert de kunstenaars op basis van diverse criteria: het werk, de attitude, de zin in artistiek avontuur. Doorheen de geschiedenis van Wit.h is er geleidelijk aan een verschuiving ontstaan. Aanvankelijk gingen we op zoek ging naar een type kunstenaar die zich buiten de lijnen van het afgebakende circuit wilde begeven of zelfs bevond en bereid was tot een sociaal – maatschappelijk experiment.
Uiteraard is Wit.h zelf geëvolueerd. Tegelijkertijd zien we ook een verschuiving in de hedendaagse kunst. Meer en meer kunstenaars zijn op zoek om collectief te werken. We zien ook een verschuiving van het l’art pour l’art principe (of kunst om de kunst) naar een hedendaagse kunst waarin ethiek een steeds grotere rol speelt. Kunstenaars als Francis Alÿs of Ai Weiwei zijn belangrijke rolmodellen. We zoeken dan ook altijd kunstenaars die bereid zijn collectief te werken en in te stappen in een inclusief, artistiek traject.