De grote oplossing bestaat niet

De collega’s zijn in verlof. Ik blijf vandaag alleen achter en maak er gebruik van om achterstallige administratie op orde te brengen om dan ook de stekker er even uit te trekken.

Toch ben ik niet alleen vandaag, er zijn heel wat mensen die nog snel iets moeten vragen of een boodschap doorgeven. En telkens leidt het tot korte maar intense discussies. Over literatuur, over het klimaat, over het kunstenbeleid, over spreiding, over duurzaamheid, … ik heb moeite om mijn hoofd er bij te houden.

En net voor aleer ik deze dag afsluit lees ik deze wijze woorden in een mail van Kurt onze secretaris:

“de oplossing ligt in onze handen, en is opgedeeld in duizenden kleine stukjes.
Als we samen elk één (of meerdere) van die stukjes oppakken, komen we ook al ver denk ik dan.
Ik wacht niet meer op de grote oplossing, die bestaat niet.”

We zien en horen elkaar terug na 15 augustus. Toetonne.

En toch!