De fysieke beleving

We spreken af in Lokeren om Office Sixty-One weer in werkmodus te krijgen. Vooraleer mijn partner Erwin Verhofstadt er aankomt, overloop ik samen met de begeleiders van Emiliani nog enkele heikele punten. De voorbije vakantie bood ons de gelegenheid om die even te laten bezinken en vanuit onze verschillende standpunten te herbekijken.

We zijn ervan overtuigd dat Erwin, de voorbije lentemaanden tot havenmeester omgedoopt, er alle baat bij zou hebben om het impressionante Antwerpse havenhuis van architect Zaha Hadid te gaan bezoeken. Het is de plek waar hij zich in gedachten wel eens heer en meester zou kunnen voelen over de wateren en de scheepvaart.

Andere voorstellen zijn het bezoeken van fascinerende zeesluizen en van de haven met inbegrip van een heuse havenrondvaart. Om dan werkelijk ‘in-between’ te zijn.

We zijn ervan overtuigd dat de fysieke beleving de grootste impact heeft, eerder dan input krijgen enkel en alleen via conversatie. Alleen maar gesprek kan dwingend zijn, met een contraproductief effect tot gevolg.

In zo’n samenwerking gaat het erom de perfecte balans te vinden binnen de wisselwerking. Het communiceren is een delicaat spel dat je vanuit openheid en empathie al doende leert. Daarbinnen zijn welbevinden en geneugte van onschatbaar belang. Het ‘plezier’ van het creëren effent immers het pad voor motivatie en engagement.

En zie daar, plotsklaps waait de deur open en daar staat Erwin. Prompt vraagt hij me of ik een stukje taart meegebracht heb. Ik loop rood aan, ik heb er geen bij! Maar de mentoren Bjorn en Marijke zijn op alles voorbereid en weten hoe helend de niet werkende handelingen wel kunnen zijn. De toon is gezet, de koekjes naar binnen gewerkt en het gesprek inmiddels afgerond.

En wij tweeën van Office Sixty-One, wij trekken ons terug in het belendend atelier. We gaan zoals weleer aan de slag in alle stilte. Het was lang geleden. Maar het voelt aan alsof het gisteren was.