Vandaag heb ik een chat met Sam Jones van Intoart. Het is niet zo vanzelfsprekend om de samenwerking tussen de Londense Ntiense Eno Amooquaye, Jonas Vansteenkiste en Veerle Michiels uit de startblokken te krijgen.

Als warming up mailde en belde ik al met de kunstenaars apart maar stilletjes aan we moeten nu toch aan de slag ondanks de Corona obstakels.
We sommen elkaars besognes, verwachtingen en aandachtspunten op. Uit voorzorg. Behoedzaam moeten die op elkaar afgestemd worden. Maar ik luister vooral naar Sam, de stem van Ntiense.

Sam benadrukt het belang van het tekenen van een contour waarbinnen de persoonlijke gedachten en concepten een plaats vinden in deze fase. Noem het een moodboard.
Als geen ander weet hij waar Ntienses besognes en voorwaarden liggen.

Op dat lijstje staan het communicatieprobleem en het feit dat samenwerken voor Ntiense een nieuwe uitdaging vormt. Daarnaast is Ntiense graag goed geïnformeerd, en dat niet alleen over de inhoud van het project maar ook over de aard van het samenwerken. Van Veerle en Jonas kreeg zij al materiaal. Maar ook het profiel en de historiek van het Museum dr. Guislain, en niet in het minst een antwoord op waarom ‘zij’ precies geïnviteerd werd, houden haar bezig.

Ik maak kortelings een plan op met alle antwoorden en argumenten die nodig blijken en helderheid brengen. Voorts beslissen we nu hoe we het scenario aanpakken. Na de eerstvolgende briefing plannen we een Zoomsessie met Veerle en Jonas, en dat eerst zonder Ntiense, om het niet nodeloos complexer te maken. Dan ligt het pad open voor een volgende online ontmoeting.

waarom werd ‘zij’ precies geïnviteerd

Deze website maakt gebruik van cookies. Door op ‘accepteren’ te klikken, ga je akkoord met ons privacybeleid.