Vandaag streamen we voor de derde keer een vernissage bij een tentoonstelling live maar zonder publiek.  Het systeem is niet helemaal nieuw meer maar over routine kunnen we zeker nog niet spreken. Tijdens de voorbereiding zijn de taken en de stress duidelijk verdeelt maar live brengen we alles naar elkaar toe. Zo werken we graag, als een collectief, een team, een hecht artistiek orgaan.

En wanneer het in elkaar klikt zoals deze avond dan krijg je een mooie tv/radio avond. En hadden we iets meer geluk gehad met de techniek dan was het niveau dicht bij super gekomen.

Het thema, dat trouwens ook terug komt in de geschreven artikels in ons digitaal magazine (zie ook op deze website) was vandaag ‘Kunst in Afzondering’. Een vrij logische vraag wanneer je de geschiedenis van Sylvain Cosijns bestudeerd.
Naast duiding van de tentoonstelling en de interessante  sprekers die terug keren zat er deze maal ook een filmpje in dat we vooraf gedraaid hadden aan zee. Maar hiervoor moet je surfen naar onze youtube pagina en de live stream van 18.03.21  bekijken of later deze maand de snapshot.

Na twee uur beelden van de tentoonstelling, veel dialoog en muziek hadden we een unieke uitsmijter. Onze collega Bart verliet de tentoonstelling terwijl hij op een gigantische tuba speelt. Een metafoor voor het geven van een stem aan diegenen die nooit gehoord wordt.

eenvoud is de hoogste trap

Deze website maakt gebruik van cookies. Door op ‘accepteren’ te klikken, ga je akkoord met ons privacybeleid.